Χώρα προέλευσης There are no products in this category.

Subcategories

• 

  Κεϋλάνη

  Είναι το αποικιακό όνομα της Σρί Λάνκα. Η τρίτη χώρα σε μέγεθος παραγωγής τσαγιού στον κόσμο. Η πώληση του τσαγιού γίνεται στο Κολόμπο, μέσω των δημοπρασιών δύο φορές την εβδομάδα. Η Σρί Λάνκα παράγει σχεδόν αποκλειστικά μαύρο τσάι. Η παραγωγή πράσινου τσαγιού είναι πολύ περιορισμένη. Έξάλλου, είναι αδύνατο να ανταγωνιστούν τις παραδοσιακές υπερδυνάμεις, Κίνα και Ιαπωνία. Παρόλα αυτά το Silver Tips, είναι ένα πολύ αξιόλογο λευκό τσάι που παράγεται στην Κεϋλάνη.
  Το τσάι, ως προς την ποιότητα, το κατατάσσουν σε τρείς κατηγορίες ανάλογα με το υψόμετρο της περιοχής που καλλιεργείται. Δηλαδή, έχουμε τσάι Ορεινό (Highgrown), που καλλιεργείται σε περιοχές με υψόμετρο πάνω από 1200 μέτρα, Μεσαίου υψομέτρου (Midgrown), που καλλιεργείται από 600-1200 μέτρα και Χαμηλού υψομέτρου (Lowgrown), που καλλιεργείται ως τα 600 μέτρα. Μέσα σε αυτές τις τρείς βασικές κατηγορίες υπάρχουν κάποιες πολύ μικρές περιοχές, ιδιαίτερα ξεχωριστές, οι κήποι.
  Εδώ η παραγωγή είναι εξαιρετικά μικρή, το μικροκλίμα όμως της κάθε περιοχής ευνοεί ιδιαίτερα την ποιότητα του τσαγιού, που γίνεται έντονα αρωματικό και με εκπληκτική γεύση. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους κήπους Devithurai, Nayapane, Kaipoogala, Polgahawila, Katandola. Γεωγραφικές περιοχές της Σρί Λάνκα που είναι γνωστές για την ποιότητα του τσαγιού τους είναι η Nuwara Eliya, Uva, Kandy, Dimpula και άλλα.
  Το τσάι της Κεϋλάνης προσφέρει στον καταναλωτή μια περιπέτεια σε φίνες και διαφορετικές μεταξύ τους γεύσεις που εξαρτώνται από την περιοχή που έχει αναπτυχθεί το φυτό και την ιδιαιτερότητα του μικροκλίματος. Συχνά το τσάι της Κεϋλάνης γίνεται χαρμάνι με τσάι άλλων περιοχών και ίσως να βρείτε διαφορές στα παρακάτω είδη που είναι αυθεντικά και όχι χαρμάνια.

• 

  Κίνα

  Τσάι είναι το ρόφημα που γίνεται από τα φύλλα της Camelia Sinensis, δηλαδή του τεϊόδενδρου. Η μυθική προέλευση του έχει τα χνάρια της στο 2737 π.Χ. κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Κινέζου Αυτοκράτορα Shen Nung. Η καλλιέργεια του όμως ξεκίνησε στην Κίνα τον 4ο αιώνα. Αυτή την εποχή όμως το τσάι δεν το έφτιαχναν σα ρόφημα αλλά το έβαζαν μέσα σε γλυκά και το έβραζαν μαζί με ρύζι, μπαχαρικά και ξηρούς καρπούς. Αργότερα τα αποξηραμένα φύλλα τα έκαναν σκόνη και τα κτυπούσαν σε μπωλ με νερό. Ο τρόπος παρασκευής που γνωρίζουμε εμείς σήμερα, έγινε δημοφιλής κατά τη διάρκεια της Δυναστείας των Ming (1368-1644).
  Είναι η χώρα που γνωρίζει το τσάι και τα μυστικά του όσο καμία άλλη. Εδώ κατέχουν τους τρόπους να παράγουν λευκό, πράσινο, oolong,  pu-erh, μαύρο και καπνιστό τσάι. Η καλλιέργεια, το μάζεμα, η επεξεργασία έχουν τη μοναδικότητα, το μύστηριο και την ανάταση που δίνει η τέχνη.
  Στη συλλογή μας θα βρείτε:
  Λευκό τσάι σε διαφορετικές ποιότητες. Από πολύ προσιτές όπως το Pai Mu Tan μέχρι και το σπάνιο Yin Zhen. Πράσινο τσάι σε πάρα πολλές ποιότητες, σχήματα και γεύσεις. Ξεχωρίζουν οι δύο βασικές κατηγορίες Chunmee και Gunpowder. Η πρώτη περιλαμβάνει πράσινο τσάι σε φύλλο, ενώ η δεύτερη πράσινο τσάι σε σφιχτοδιπλωμένους "κόκκους". Ακόμη, θα βρείτε μεγάλη ποικιλία σε σπάνιες και δυσεύρετες ποιότητες. Τσάι oolong. Στην κατηγορία αυτή ανήκει και το pu-erh. Η συλλογή μας περιλαμβάνει συμπιεσμένες "πίτες", "φωλιές" μικρές και μεγάλες και πολύ καλές ποιότητες Ti Kuan Yin. Μαύρο τσάι σε μεγάλη ποικιλία. Yunnan σε πολλές ποιότητες ανάμεσα τους και η εξαιρετική πρώτη ποιότητα Jin Hao, Keemun, καπνιστό Lapsang Souchong και τα περίφημα Ning Hong Jin Hao, Golden Needles, Golden Monkey και Golden Downy.

• 

  Ινδία

  Το τσάι της είναι κυρίως μαύρο και γνωστό από τις δύο μεγάλες περιοχές του Assam και του Darjeeling.
  Το Assam βρίσκεται στις ανατολικές πεδιάδες της Ινδίας. Είναι η μεγαλύτερη σε έκταση περιοχή παραγωγής τσαγιού και εκτείνεται από τη μία πλευρά του ποταμού Βραχμαπούτρα μέχρι τα σύνορα με το Μπανγκλαντές και τη Βιρμανία. Ιστορικά, η περιοχή έρχεται δεύτερη μετά τη νότια Κίνα, στην εμπορική εκμετάλλευση του φυτού. Μάλιστα σε αυτές τις δύο περιοχές τα τεϊόδενδρα προϋπήρχαν και δε χρειάστηκε η μεταφορά τους από άλλες περιοχές. Γι αυτό το λόγο, και επιστημονικά αναφέρονται ως Camelia Assamica και Camelia Sinensis. Το τσάι από το Assam χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο σε χαρμάνια για πρωινό τσάι και πίνεται ως τονωτικό. Το τσάι έχει σκούρο εκχύλισμα, είναι πλούσιο και πυκνό κι έχει δυνατό χαρακτηριστικό άρωμα.
  Το τσάι του Darjeeling μεγαλώνει στους πρόποδες των Ιμαλαΐων στη βορειοανατολική Ινδία. Η ασύγκριτη ποιότητα του, η ξεχωριστή γεύση και το άρωμα του είναι αποτέλεσμα τοποθεσίας, κλίματος, σύστασης εδάφους, μεγάλου υψομέτρου - φτάνει τα 1750 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας, προσεκτικής καλλιέργειας, φροντισμένης ζύμωσης... Όλα αυτά συντελούν ώστε το Darjeeling να κερδίσει το όνομα "η Σαμπάνια των Τσαγιών". Εκτός από μαύρο τσάι, υπάρχουν και κήποι που παράγουν πράσινο τσάι όπως πχ. ο Avongrove που παράγει αποκλειστικά πράσινο τσάι εξαιρετικής ποιότητας.
  Λόγω της μοναδικότητάς και της εξαιρετικής αξίας των τσαγιών της περιοχής, πολλοί καπηλεύονται τη φήμη του για να πουλήσουν τσάι υποδεέστερης ποιότητας και αξίας. Έτσι ενώ παράγονται περίπου 10 εκατομμύρια κιλά αυθεντικού Darjeeling ετησίως, παγκοσμίως πωλούνται περισσότερα απο 60 εκατομμύρια κιλά. Για να προστατεύσει την παραγωγή του τσαγιού της και ειδικότερα το τσάι που παράγεται στη περιοχή του Darjeeling η Ινδία, το 1953, ίδρυσε ένα κρατικό οργανισμό, ο οποίος έχει κατοχυρώσει διεθνώς, αφ' ενός μεν το όνομα Darjeeling σαν ονομασία προέλευσης, αφετέρου δε ένα μοναδικό σήμα που πιστοποιεί ότι το τσάι είναι 100% Darjeeling και πληροί συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
  Το σχέδιο πιστοποίησης που έχει οριστεί απο τον κρατικό οργανισμό καλύπτει όχι μόνο τα στάδια απο την καλλιέργεια ως την εξαγωγή, αλλά και όλη τη διακίνηση μέχρι τον τελικό καταναλωτή. Ταυτόχρονα ο οργανισμός παραχωρεί  και το δικαίωμα χρήσης του ονόματος και του σήματος σε όσους διακίνουν το αυθεντικό Darjeeling, χορηγώντας τους έναν μοναδικό αριθμό ταυτοποίησης.
  Ο οίκος τσαγιού Madras είναι η πρώτη εταιρεία που απέκτησε το προνόμιο χρήσης του ονόματος και του σήματος του Darjeeling, έχοντας την πρωτοπορία της αδειοδότησης όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στις γειτονικές χώρες των Βαλκανίων.
  
  Για την ποιότητα των φύλλων και του εκχυλίσματος των τσαγιών του Assam και του Darjeeling  έχει καθιερωθεί μία διεθνής ονοματολογία με τα εξής αρχικά: S, F,T, G, F, O, P, που σημαίνουν :
  Το S, αρχικό της λέξης  supreme (εξαιρετικό) προσδιορίζει το χρώμα και το εκχύλισμα.
  Τα αρχικά F, T, G, σημαίνουν  F, fancy (πολύ ωραίο, φανταστικό) T, tippy (από κορυφές) G, golden (χρυσαφένιο) και προσδιορίζουν την ποιότητα των φύλλων που συλλέγονται. Δηλαδή, την κορυφή, το φύλλο που δεν έχει ανοίξει ακόμη και καλύπτεται από ένα χρυσαφένιο ή ασημένιο χνούδι.
  Το F, flowery (αρωματικό) προσδιορίζει το χαρακτηριστικά δυνατό άρωμα που έχει.
  Τα αρχικά O, orange (πορτοκαλί) και P, pekoe (φύλλο) προσδιορίζουν το δεύτερο και το τρίτο φύλλο που είναι και αυτά πολύ τρυφερά κι έχουν κεχριμπαρένιο χρώμα.
  
  

• 

  Κένυα

  Ο θάμνος του τσαγιού είναι αειθαλής σε τροπικά κλίματα όπως στην Κένυα. Έτσι, τα φύλλα συλλέγονται κάθε 17 μέρες όλο το χρόνο και δεν υπάρχουν τα γνωστά first, second ή autumnal flush. Παρόλα αυτά καλύτερης ποιότητας φύλλα θεωρούνται αυτά που συλλέγονται τέλη Γενάρη με αρχές Φλεβάρη και Ιούλη. Το τσάι ευδοκιμεί σε υψόμετρο 5 ως 7 χιλιάδων ποδών και δέχεται την απαραίτητη για την ανάπτυξη του υγρασία της λίμνης Βικτώρια. Η παραγωγή του ξεκίνησε το 1903 αλλά η εμπορική του καλλιέργεια μόλις στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Η Μ. Βρετανία αγοράζει πάνω από το 50% της συνολικής παραγωγής. Το τσάι της Κένυας, χάρη στο σκούρο εκχύλισμα και τη μεστή του γεύση, χρησιμοποιείται όχι μόνο σε σακουλάκια αλλά και ως συστατικό πολλών χαρμανιών.
  Το τσάι της Κένυας είναι κυλινδρισμένο με τη διαδικασία CTC. Εκτός από δύο κλασικά χαρμάνια τσαγιού - A Quality και BOPF, στη συλλογή μας θα βρείτε και τσάγια από τους κήπους Roret, Matuta, Masingi και Bondet.
  Τα είδη με το χαρακτηριστικό BP1 είναι ανώτερα ποιοτικά από τα PF1 και όπως θα παρατηρήσετε και οπτικά, οι κόκκοι τσαγιού είναι μεγαλύτεροι και χωρίς τρίμματα.
  Όλα αυτά τα τσάγια είναι ιδανικά για πρωινό ξύπνημα και συνδυάζονται ευχάριστα με γάλα. Θα πρέπει να προσέξετε το σουρωτηράκι που θα χρησιμοποιήσετε, γιατί το τσάι είναι λεπτό και διαπερνά σχετικά εύκολα τις τρύπες. Εμείς σας προτείνουμε να χρησιμοποιήσετε τα χάρτινα φίλτρα για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

• 

  Τανζανία

  Το τσάι καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά στην Τανζανία το 1902 όταν Γερμανοί άποικοι το πρότειναν στους Αγροτικούς Ερευνητικούς Σταθμούς του Amani και του Rungwe. 'Ομως η παραγωγή για εμπορικούς σκοπούς ξεκίνησε μόλις το 1926 και γνώρισε μεγάλη άνθηση μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όταν δηλαδή ανέλαβαν τη χώρα οι Βρετανοί. Πρίν την ανεξαρτησία η καλλιέργεια γινόταν σε μεγάλους κήπους - estates, πρακτική που ακολουθούνταν σε πολλές αφρικανικές και νότιοασιατικές χώρες εκείνη την περίοδο. Τη γενική εποπτεία τότε είχε το Tanganyika Tea Board  το οποίο μετά την απελευθέρωση ονομάστηκε Tea Board of Tanzania. Μικροί καλλιεργητές άρχισαν να δραστηριοποιούνται στις αρχές του 1960 με την εποπτεία του σχετικού υπουργείου.
  
  Στην Τανζανία παράγεται αποκλειστικά μαύρο τσάι και ως επί το πλείστον σε μορφή CTC. Οι κύριες χώρες εισαγωγής του είναι η Μ. Βρετανία και άλλες ευρωπαϊκές.

• 

  Νεπάλ

  Το τσάι του Νεπάλ άρχισε να γίνεται γνωστό διεθνώς τα τελευταία χρόνια. Για το πως έφθασε το τσάι στο Νεπάλ υπάρχουν διάφορες ιστορίες αλλά μόνο μία εξακριβωμένη. Η πρώτη αναφέρει ότι ο Κινέζος αυτοκράτορας Mu Tsung, δώρισε σπόρους τσαγιού στον πρωθυπουργό του Νεπάλ Jung Bahadur Rana κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στην Κίνα στις αρχές του 1860. Όταν επέστρεψε στο Νεπάλ έδωσε τους σπόρους στον συνταγματάρχη Gajraj Singha Thapa, που ήταν και στενός του συγγενής, για να δημιουργήσει την πρώτη φυτεία τσαγιού.
  Μία άλλη ιστοριά αναφέρει ότι σε μία περιοδεία του στο Darjeeling ο συνταγματάρχης Thapa είχε εντυπωσιαστεί τόσο πολύ από το εκπληκτικό ρόφημα που του προσέφεραν όπου κι αν πήγαινε, που αποφάσισε να καλλιεργήσει το δικό του τσάι στην ανατολική περιοχή του Ilam. Όποια ιστορία και αν θεωρηθεί πραγματική, το σίγουρο είναι ότι στα τέλη του 19ου αιώνα το τσάι είχε βρει το δρόμο του προς το Νεπάλ.
  Για δεκαετίες οι φυτείες του τσαγιού ανήκαν σε κυβερνητικούς και επιχειρηματίες που ζούσαν στο Kathmadu και το τσάι παραγόταν κυρίως για εγχώρια κατανάλωση. Μέχρι τα τέλη του 1950 δεν υπήρχαν ούτε καν δρόμοι στη χώρα. Όλοι ταξίδευαν με τα πόδια και το τσάι που προοριζόταν για εξαγωγή έπρεπε να μεταφερθεί σε καλάθια εκτός των συνόρων. Αρχικά οι καλλιεργητές έδιναν μεγαλύτερη σημασία στην ποσότητα και λιγότερο στηην ποιότητα με αποτέλεσμα το τσάι να είναι υποβαθμισμένο. Τα τελευταία χρόνια όμως, διεθνείς και τοπικοί οργανισμοί βοηθούν και υποστηρίζουν την ανάπτυξη της βιομηχανίας και την προώθηση του τσαγιού στο Νεπάλ. Το 2000 ο τελευταίος βασιλιάς Birenda ηγήθηκε της Εθνικής Πολιτικής για το τσάι, που σκοπό έχει να αυξήσει τις καλλιεργητικές περιοχές, τις θέσεις εργασίας, να ανοίξει εκπαιδευτικά και ερευνητικά κέντρα έτσι ώστε το τσάι του Νεπάλ να βρει τη θέση του στην παγκόσμια αγορά.